impugnatus

impugnatus
1.
impugnātus ( inp- ), a, um, Part., from impugno.
2.
impugnātus ( inp- ), a, um, adj. [2. in-pugnatus], not attacked, unassailed:

turpe est rhetori, si quid in mala causa destitutum atque impugnatum relinquat,

Gell. 1, 6, 4.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • VINDASCA vel VINDAUSCA — VINDASCA, vel VINDAUSCA urbs Episcopalis Galliae Narbonensis, caput olim Mimenorum, nunc castrum Provinciae, in Comitatu Vindascino, (Venaissin) ad amnem la Nasque, in monte positum, 3. leuc. a Carpentoracte, cuius finibus dioecesique inclusum,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • impugnation — noun ( s) Etymology: Middle English impugnacioun, impungnacioun, from Middle French or Latin; Middle French impugnation, from Latin impugnation , impugnatio, from impugnatus (past participle of impugnare to impugn) + ion , io ion 1.… …   Useful english dictionary

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”